Christine Janssens

Christine Janssens (°1971) is geboren in Antwerpen en woont al meer dan 20 jaar in Brussel. Mensen ontmoeten, dat is wat haar gelukkig maakt. Vandaar haar liefde voor taal, omdat ze mensen in verbinding brengt met elkaar. De keuze om Franse en Italiaanse taal-en letterkunde te studeren en om leerkracht te worden, is door deze passie ingegeven. In haar vrije tijd is ze actief als vrijwilliger, waar ze wekelijks in contact komt met mensen uit kwetsbare doelgroepen: vluchtelingen, daklozen, ouderen. Mensen die vaak niet gezien of gehoord worden, maar die een schat aan verhalen met zich meedragen. Samen met een auteursteam ontwikkelde en publiceerde ze leermethodes voor het secundair onderwijs. Haar gedicht ‘Rauw’ werd gelauwerd door de jury van ‘Koester’, een project van het Kinderkankerfonds.

Project:

In haar verhalenbundel onderzoekt Christine hoe we in de 21ste eeuw naar elkaar, naar onszelf en naar de wereld kijken. Ze schrijft over ongezien zijn in een wereld waar zoveel camera’s ons doen en laten registreren. Het werd een verhaal over kippen. Over de poëzie van ons geploeter. Over zien en graag gezien willen worden. Over moeten, ontmoeten en mogen. Over thuiskomen en vogels die gaan vliegen.